W akademickim eseju - kolejnej już pracy poświęconej światu polskich celebrytów - Wiesław Godzic analizuje "twarze i maski" kilku najbardziej znanych postaci polskiej popkultury z tytułowym Kubą Wojewódzkim na czele. Autor od lat bada celebrytów i celebrytyzm - wprowadzał te pojęcia do badań medioznawczych w Polsce. Stwierdza, że współczesne media są zdominowane przez popkulturę i nic nie może odwrócić tego procesu - popkultura dominuje w mediach elektronicznych, kształtuje ich estetykę i język komunikacji. Jest to zapewne pierwsza publikowana w Polsce praca opisująca tak wnikliwie zjawisko pod nazwą "Kuba Wojewódzki" (maska), zarazem niewolna od psychologiczno-socjologicznej analizy postaci (twarz). Z zachowaniem rygorów rozprawy akademickiej, Godzic pomaga nam poznać i zrozumieć mechanizmy popkultury, pokazuje napięcia między tym, co sztuczne i tym, co autentyczne. W tych rozważaniach autor pozwala nam dostrzec w Kubie Wojewódzkim więcej niż tylko maskę performera, zadaje ciekawe pytania - to Kuba jest gościem tej książki, a autor swoistym performerem "przepytującym" swojego bohatera. Stawia m.in. pytanie o kres "Kuby" - kto i jaki typ programu może zastąpić jego show. W tym kontekście ciekawie pisze m. in. o "20 m² Łukasza" i "Bez maski" Moniki Jaruzelskiej. Czytelnik znajdzie także autorskie diagnozy i prognozy na temat teraźniejszości i przyszłości mediów elektronicznych w dobie wielkich zmian technologicznych i towarzyszących im zmian sposobów kreowania oferty programowej. W książce pojawia się cała plejada nazwisk z pierwszych stron kolorowych gazet i programów telewizyjnych o największej oglądalności. Czytelnik być może nie ze wszystkim zgodzi się z autorem, ale w żadnym momencie nie będzie znużony lekturą książki. [nota wydawcy]

Książka w języku ukraińskim.

Autor - Leonid Kuczma - w swej książce pisze o historycznych losach Ukrainy, o sposobie myślenia jej społeczeństwa, pisze o bohaterach narodowych i zagmatwanych stosunkach z Rosją. [lubimyczytac.pl]

Błyskotliwy esej włoskiego autora i wydawcy, wielkiego znawcy i wielbiciela literatury polskiej. Ilustrując wywód licznymi przykładami z literatury, sztuki i filmu, Cataluccio pokazuje, jak bardzo dzisiejsze czasy promują niedojrzałość. W kulturze Zachodu, która staje się coraz częściej kulturą rozrywki, dzieciństwo nienaturalnie się przedłuża i etap dorosłości zostaje wyeliminowany z cyklu życia człowieka. Problem syndromu Piotrusia Pana nie jest polskim czytelnikom obcy, choćby dzięki Ferdydurke. Cataluccio jednak nakreśla go znacznie szerzej - doskonałym piórem, z erudycją i pasją.

Trudno być dziś dziennikarzem w Polsce: co raz to narzekają, że jesteś niepotrzebny i niedługo nieuchronnie zastąpią cię skomputeryzowane maszyny. Niełatwo w tym samym czasie utrzymywać się z celebrzenia na tej scenie: stajesz się przedmiotem łatwym do obrażania, wyśmiewania, a w najlepszym przypadku nie doceniają cię. Jak jest, gdy jest się po trosze i jednym, i drugim - to główna teza tej książki. Co się dzieje, gdy będąc dziennikarzem, starasz się trafiać z przekazem do swojej publiczności, stosując narzędzia celebrytów? Nie czarujmy się - tylko wtedy, gdy czujemy oddech czytelnika za naszymi plecami, uprawianie tego zawodu ma sens. Książka traktuje o styku dziennikarstwa, coraz powszechniej stabloidyzowanego, i systemu celebryckiego, coraz powszechniej wkraczającego w miejsca, które do tej pory funkcjonowały jako salony (nie mylić z Salonem, ulubionym celem ataków grupy konserwatywnych dziennikarzy). [empik.com]