Najważniejsze zagadnienia moralne współczesności w świetle nauczania Jana Pawła II, przedstawione w układzie alfabetycznym.

Dowiedz się jak wychować dziecko, by wyrosło na dobrego człowieka. Robert Coles jest profesorem psychiatrii i nauk medycznych na Harvard University. Prowadzi badania dla Harvard University Health Service. Za swe pięciotomowe dzieło Children in Crisis otrzymał Nagrodę Pulitzera. Napisał kilkadziesiąt książek i ponad tysiąc artykułów, recenzji i esejów. Z pytaniem o to, jak wychować dziecko, by wyrosło na dobrego człowieka, borykają się wszyscy rodzice. Robert Coles próbuje odpowiedzieć na nie, podkreślając rolę, jaką odgrywa kształtowanie w procesie wychowawczym jednego zwłaszcza elementu - moralności. Ta zaczyna się już rozwijać w okresie niemowlęcym, kiedy to pojawiają się pierwsze, wyprzedzające nawet mowę, zasady moralne, poprzez wiek szkolny - wiek kształtowania sumienia - aż po okres dojrzewania, w którym młodzi ludzie po raz pierwszy stykają się z poważnymi problemami moralnymi: stosunkiem do narkotyków, alkoholu i seksu. Autor tego doskonałego poradnika pokazuje, w jaki sposób można nauczyć dzieci "duchowej mądrości" - trudnej sztuki asertywności, szacunku dla siebie i innych oraz dawania przykładu swoim zachowaniem. [nota wydawcy]

Książka ta jest odpowiedzią na potrzeby tych, którzy muszą zmierzyć się z agresją i przemocą w pracy zawodowej i poza nią, stając przed niebagatelnym wyzwaniem. Skala zjawiska nie maleje, wręcz odwrotnie – przybiera na sile, przyjmując nowe, bardziej drastyczne formy.W strukturze tej pracy można wyraźnie wyodrębnić trzy części, mianowicie: agresja i przemoc w perspektywie pedagogiki kognitywistycznej, wybrane psychologiczne aspekty agresji, a także rozwój moralny i nierozerwalny związek systemów wartości indywidualnych oraz zbiorowych z zachowaniami agresywnymi. W takim właśnie podziale treści jest pewien zamysł pokazania złożoności podjętej problematyki. Rozważania nad istotą i uwarunkowaniami agresji są bowiem podstawą dla szukania sposobów jej hamowania i osłabiania. Doprowadza nas to do wyodrębnienia znaczenia procesu wychowawczego i programów lub środków zaradczych oraz ich roli m.in. w profilaktyce agresji. Mamy nadzieję, że lektura tej książki pomoże wielu nauczycielom, lokalnym grupom społecznym, organizacjom oraz innym jednostkom być bardziej wyczulonymi na tego typu powszechnie nieakceptowane zachowania. Może pozwoli nabrać przekonania, że agresywny uczeń nie jest „problemem”, ale jest osobą – często mocno zagubioną, niejednokrotnie wchodzącą w życie z bagażem negatywnych doświadczeń, a rolą nauczyciela, pedagoga, wychowawcy powinna być pomoc mu w uporaniu się z przeżywanymi trudnościami, zrozumieniu istoty niszczycielskich skutków wynikających z agresji i przemocy oraz umiejętne kształtowanie postawy moralnej. [wydawnictwo.umk.pl].

Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę „dla dziecka” i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowych postępów dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na spontaniczność i twórczość oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę w społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie – rodzicom. Dziecko w społeczeństwie i w świecie to dwunasty już tom Biblioteki Marii Montessori. Mimo ogromnej popularności placówek Montessori, teksty, wykłady i przemówienia tej niezwykłej badaczki nie były dotychczas dostępne w języku polskim. Wydawnictwo Naukowe PWN wraz z Association Montessori Internationale (organizacją, którą w 1929 roku założyli Maria Montessori oraz jej syn, Mario) i Fundacją Villa Montessori publikują je po raz pierwszy. Dziecko w społeczeństwie i w świecie to wybór tekstów, przemówień i wywiadów udzielonych przez Marię Montessori, pogrupowanych w sześć obszarów tematycznych. Autorka zwraca się do rodziców i nauczycieli, dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat nabywania wiedzy przez dzieci i roli, jaką w tym procesie odgrywają dorośli. Kreśli obraz cech i kompetencji, jakie powinien mieć idealny nauczyciel. Pokazuje, jak nieostrożne działanie dorosłego może przerwać koncentrację dziecka i zniweczyć efekty samodzielnej edukacji. Maria Montessori wyjaśnia także szczegóły swojej metody, zapoczątkowanej w Case dei Bambini – Domach Dzieci, oraz zwraca uwagę na błędy przy próbach jej bezrefleksyjnego powielania. W kolejnych częściach książki autorka dzieli się także swoimi poglądami na sprawy nieco ogólniejsze, jak kształt systemu edukacji czy miejsce człowieka w świecie. Nasza metoda nie powstała wskutek rozmyślań, ale doświadczeń, które zdarzyły się i potwierdziły w różnych krajach i u różnych ras; podążaliśmy prostą ścieżką, nie skręcając w lewo ani w prawo – szliśmy wiernie drogą dziecka i tego, co nam dawało. Cała nasza szkoła opiera się na zachowaniach dzieci, które udzielało nam również jasnych wskazówek, jak ją zorganizować i utworzyć. Z tekstu