Stylu uczymy się od Francuzów, ideę hygge pokazują nam Duńczycy, a co by było, gdybyśmy zaczęli myśleć o szkole tak, jak robią to Finowie? Fińskie szkoły od lat zajmują czołowe pozycje w międzynarodowych testach edukacyjnych PISA. Mali Finowie są świetni z matematyki i nauk przyrodniczych, a do tego czytają więcej niż ich rówieśnicy z innych krajów. Co jednak najbardziej intrygujące, uczniowie z Finlandii należą do grupy, która w ciągu roku poświęca na naukę najmniej czasu. Płatne korepetycje są zakazane, prac domowych prawie nie ma, a znaczną część sprawdzianów uczniowie oceniają sami. Brzmi jak edukacyjny raj? Fińskie dzieci uczą się najlepiej to historia amerykańskiego nauczyciela, który - kompletnie wypalony - wyjechał do Finlandii, gdzie na nowo odnalazł sens swojej pracy, a dziś pomaga przenieść fenomen fińskiego cudu edukacyjnego w inne zakątki świata. Możemy przygotować uczniów do egzaminów albo do życia. Wybieramy to drugie - mówią pedagodzy fińscy. Teraz również polscy rodzice i nauczyciele mogą poprowadzić dzieci ku największemu z sukcesów - ku szczęściu. Jak to osiągnąć? Timothy D. Walker mówi w swojej książce o zaufaniu, dzieleniu odpowiedzialności, budowaniu wspólnoty, uspokojeniu przestrzeni i wielu innych elementach, które na co dzień są pomijane lub traktowane marginalnie, mimo że znaczenie jest absolutnie kluczowe. Z tej książki rodzice dowiedzą się, co mogą zmienić w domu, a nauczyciele - w klasie, żeby nasze dzieci uczyły się lepiej, chętniej i przyjemniej. Cisza, prostota, egalitaryzm i kontakt z przyrodą - to, co tak nam się podoba w kulturze krajów nordyckich, można przenieść do pokoi dziecinnych i szkolnych klas! W Polsce od lat trwają dyskusje na temat kształtu naszego szkolnictwa, a ostatnio ich temperatura rośnie. Jeśli uważnie przyjrzymy się fenomenowi fińskiego cudu edukacyjnego, może się okazać, że i polskie dzieciaki nie będą już musiały wybierać pomiędzy szczęśliwym dzieciństwem a świadectwem z czerwonym paskiem. Inspirująca lektura dla rodziców, dziadków i nauczycieli. Na naukę nigdy nie jest za późno! [nota wydawcy]

Po co waszym dzieciom edukacja i jakiej edukacji wymaga od nas wszystkich przyszłość? Jak uczy się mózg dziecka? Od czego zależy motywacja wewnętrzna? Jak tworzyć dzieciom warunki do uczenia się? Jak rozwijać potencjał waszych dzieci? Jak przejść od kultury nauczania do kultury uczenia się w szkole i w domu? Jak uczyć dzieci szczęścia? Co ma wspólnego miłość bezwarunkowa z edukacją? I w końcu dlaczego i jak rodzice mogą zmieniać edukację swoich dzieci? Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem nie tylko odpowiada na te i wiele innych pytań. Prezentuje także praktyczne i proste do wprowadzenia w domach oraz szkołach rozwiązania, dzięki którym wasze dzieci same będą się chciały uczyć i rozwijać. Pozwolą one wam i waszym dzieciom inaczej spojrzeć na edukację i dostrzec w niej to, co naprawdę istotne - a na co obecnie niemal zupełnie nie zwraca się uwagi w systemowym procesie edukacji. Mikołaj Marcela daje wskazówki, jak pomóc uczniom stać się szczęśliwymi i przekonanymi o własnej wartości ludźmi, którzy z nadzieję patrzą w przyszłość. Po lekturze tej książki nie będzie wam już nigdy straszne ani zdalne nauczanie, ani powrót waszych dzieci do publicznej szkoły, ani myśl o zmierzeniu się z edukacją domową. Przede wszystkim jednak przestaniecie toczyć z dziećmi nieustanne spory o naukę i nie będziecie już musieli z nimi wariować. [lubimyczytac.pl]

Celem i misją czasopisma Konińskie Studia Językowe jest stworzenie platformy do dyskusji na temat osiągnięć oraz wyzwań stojących przed naukowcami zajmującymi się językami w ujęciu stosowanym. Adresatem czasopisma są zarówno doświadczeni, jak i początkujący badacze języków, językoznawcy stosowani, dydaktycy, tłumacze, kulturoznawcy i wszyscy ci, którzy traktują język jako podstawowy przedmiot swoich badań. Motywem przewodnim i osią spajającą pracę redakcji jest refleksja nad językiem. W tej szerokiej formule mieści się zarówno podejście ściśle językoznawcze, jak również pedagogiczne czy kulturowe. Mamy nadzieję, że tak zarysowana wizja czasopisma pozwoli nam wypełnić znaczącą lukę na polskim rynku czasopism naukowym. Przyjmując jednoznacznie językoznawczy punkt odniesienia, zakładamy jednocześnie, że szeroki wachlarz odniesień do badań językowych, od praktyki edukacyjno-translatorskiej po kulturowo uwarunkowane użycie języka w mediach, jest niezbędny dla całościowego podejścia do badań językowych.