Rok 1914 definitywnie kończy XIX wiek ─ ┬piękną epokę├ jak go określano ─ i rozpocznie XX. Co było kamieniem węgielnym rodzącej się epoki? Co było zwiastunem horroru obu wojen i legło u podstaw narodowego socjalizmu i komunizmu? Totalność, orgiastyczno-nihilistyczna postawa, kult zmysłowości, śmierć rodząca życie, twórczość przez zniszczenie i negację. To wszystko zapowiada wyłaniająca się Nowa Sztuka. Symbolem jej nadejścia jest balet Igora Strawińskiego Święto wiosny. Nikt dotąd nie ujął trafniej narodzin Nowej Epoki niż Modris Eksteins w swej bestsellerowej i zniewalającej książce Święto wiosny. Związek sztuki i wojny, tak odległy ale i tożsamy przez swą irracjonalność i mistyczny wymiar najpełniej wyjaśnia szaleństwo XX wieku. Autor Święta wiosny w genialny sposób odmalował ducha naradzających się Niemiec i schyłkowość starej Europy. Lektura tej książki pozostawi w nas niezatarte piętno. [z okł.]

"Tolkien i pierwsza wojna światowa. U progu Śródziemia" Przez wielu uznana za najlepszą książkę o Tolkienie, ta nagrodzona biografia skupia się na wojennych doświadczeniach J.R.R. Tolkiena oraz ich wpływie na jego życie i powstanie "Hobbita" oraz "Władcy Pierścieni". Książka "Tolkien i pierwsza wojna światowa" szczegółowo opowiada o tym, jak Tolkien w czasach swej młodości zaczął tworzyć Śródziemie, kiedy to otaczający go świat zmierzał ku katastrofie. Biografia ta ukazuje grozę i heroizm, jakich był świadkiem jako oficer sygnałowy podczas bitwy nad Sommą, oraz przedstawia krąg przyjaciół, którzy pobudzili jego mitologię do życia. Pokazuje, w jaki sposób po śmierci dwóch z tych najbliższych mu ludzi Tolkien realizował ich wspólne marzenie, tworząc epopeję dobra i zła. John Garth dowodzi, że kluczem do nieprzemijającej siły Śródziemia jest osadzenie go w tragicznych doświadczeniach pierwszej wojny światowej. Tolkien posłużył się mitotwórczą wyobraźnią nie po to, by uciec od rzeczywistości, lecz po to, by odzwierciedlić i przekształcić kataklizm swojego pokolenia. Podczas gdy jego współcześni poddawali się rozczarowaniu, on czarował i przekształcał całą tradycję literacką w formę, która mocno brzmi do dziś. John Garth w swojej pracy korzystał z osobistych dokumentów Tolkiena z okresu wojny, a także z wielu innych źródeł. "Najlepsza książka o J.R.R. Tolkienie, jaka do tej pory powstała" A.N. Wilson "Garth wykazuje się imponującymi umiejętnościami zarówno jako badacz, jak i pisarz" Max Hastings "Myślę, że Tolkien z uznaniem kiwa głową" Charles Matthews, "San Jose Mercury News" "Porywająca od początku do końca, przedstawia ważne nowe spostrzeżenia" "Library Journal" "Dzieło miłości, w którym dziennikarz John Garth łączy reporterski nos do dobrej historii ze skrupulatną troską naukowca o szczegóły" "Daily Mail" [od wydawcy]