Jeśli stwierdzono u Ciebie lub u Twoich bliskich chorobę autoimmunologiczną, koniecznie przeczytaj tę książkę. Niezależnie od tego, czy diagnoza padła niedawno, czy chorujesz od lat, z pewnością zastanawiasz się, co mogłoby ci pomóc, i szukasz metod, które zminimalizują skutki choroby oraz wesprą farmakoterapię. Dużo się mówi o różnych dietach, ale często informacje są sprzeczne. Naturalne jest więc, że masz wiele pytań: Czy jakakolwiek dieta ma sens? Czy istnieje taka, która jest najbardziej właściwa dla danej choroby? Jak możemy wpływać na zdrowie jelit? Co wprowadzić do diety, żeby była zbilansowana i urozmaicona, a co z niej wyeliminować? Krótko mówiąc, co jeść, by czuć się lepiej? Na te i inne pytania znajdziesz odpowiedź w tej publikacji. Ten praktyczny poradnik przeprowadzi cię przez cały proces wdrażania zmian w codziennym menu, pokazując nie tylko wynikające z tego korzyści, lecz także problemy, pułapki i wszelkie trudności, z którymi wiąże się wprowadzanie diety eliminacyjnej. Pomocne okażą się z pewnością tabele zamienników, praktyczne wskazówki i przepisy na pyszne potrawy, które z łatwością przygotujesz w domu. [lubimyczytac.pl]

Autorzy książki, reprezentujący różne dziedziny nauki i różne specjalizacje medyczne, przygotowali doskonały podręcznik, w którym dzielą się wiedzą na temat najnowszych osiągnięć w badaniach i praktyce klinicznej dotyczących złożonych problemów chorych neurologicznie osób starszych. Diagnoza neurologiczna może być trudniejsza w przypadku starszych pacjentów, u których objawy kliniczne są często nietypowe, wywiad niełatwy do uzyskania, badania trudniejsze do interpretacji, a znane objawy neurologiczne często wieloczynnikowe. W części pierwszej zostały zawarte zagadnienia demograficzne, prawne i biologiczne dotyczące seniorów i procesu starzenia się. Część druga jest poświęcona zagadnieniom klinicznym – diagnostyce, profilaktyce oraz leczeniu schorzeń i zaburzeń neurologicznych. Neurologia wieku podeszłego łączy wiedzę i doświadczenie ekspertów, którzy przygotowali książkę nie tylko wszechstronną pod względem zakresu, lecz także z istotnym praktycznym naciskiem na wskazówki dotyczące postępowania z pacjentami starszymi z zaburzeniami neurologicznymi. Książka z pewnością zainteresuje neurologów, psychiatrów, psychologów klinicznych, geriatrów, lekarzy POZ oraz osoby przygotowujące się do egzaminów specjalizacyjnych.

Pojęcie stylu życia jest socjologicznym pojęciem trudnym do zdefiniowania. Przyjęty styl życia silnie wpływa na przyjęte zachowania zdrowotne. Szczególnie zachowania zdrowotne nabyte w okresie dziecięcym i młodzieńczym mają szczególne znaczenie w dorosłym życiu. W okresie dzieciństwa dochodzi do kształtowania i utrwalania postaw zdrowotnych (Wagner, Banaszkiewicz i in. 2015), które wraz ze zdobytą wiedzą i nabywanymi umiejętnościami wpływają na charakter postaw zdrowotnych w dorosłym życiu. Znaczący wpływ na kształtowanie prawidłowej postawy zdrowotnej w dzieciństwie ma środowisko rodzinne. Zgodnie z danymi WHO aż 75% potrzeb jest zaspokajanych przez jednostkę w środowisku domowym. Zachowania prozdrowotne nabywane w domu są to głównie czynności związane z higieną osobistą, psychiczną i otoczenia, podstawowym sposobem odżywiania, stosowaniem używek, organizacją czasu wolnego i aktywności fizycznej, przestrzeganiem zaleceń lekarskich oraz korzystaniem z badań profilaktycznych (Bednarek i Bednarz 2013). Zachowania zdrowotne są wyznaczane również przez kontekst społeczny i kulturowy. Często praktyki zdrowotne nie są wynikiem zamierzonych zachowań, a jedynie wynikają z ogólnie przyjętych norm społecznych (RomanowskaTołłoczko 2011). Wypracowana postawa zdrowotna jest integralną częścią procesu socjalizacji jednostki. Według koncepcji M. Lalonde styl życia bezpośrednio determinuje zdrowie jednostki (Wagner, Banaszkiewicz i in. 2015), a do czynników warunkujących zdrowie zalicza się: czynniki biologiczne (genetyczne), środowisko zewnętrzne, styl życia, oraz efekty medyczne (Romanowska-Tołłoczko 2011). Styl życia znacząco wpływa na rozwój fizyczny, oraz funkcjonowanie psychospołeczne (Humeniuk, Dąbska i in. 2018), jest ściśle związany z codziennymi zachowaniami, specyficznymi dla danej jednostki lub zbiorowości. Determinują go czynniki społeczno-kulturowe, oraz osobiste cechy jednostek (RomanowskaTołłoczko 2011). Styl życia jest kształtowany w oparciu o wzorce dostarczane przez otoczenie.