W książce znajdziesz: niezbędną wiedzę na temat sprzętu oraz farb używanych przez face painterów opis technik stosowanych przy malowaniu twarzy praktyczne rady dotyczące organizacji pracy face paintera opisy najczęstszych grzeszków popełnianych podczas malowania wskazówki na temat reklamy i współpracy z klientami "Pamiętam czasy, kiedy zaczynałem swoją przygodę z animacją. Nie było wtedy miejsca, gdzie animatorzy mogliby dzielić się swoją wiedzą. Nie było szkoleń, kursów, podcastów, a o książkach można było tylko pomarzyć. Dziś na szczęście jest inaczej. Pojawiają się pasjonaci, którzy chcą rozwijać naszą branżę, do których niewątpliwie należy Marta. Książka Face painting dla każdego w sposób lekki i przyjemny przekazuje niezbędne informacje, które pomagają wdrożyć się w świat malowania po ludzkim ciele. Napisana w formie poradnika prowadzi czytelnika za rękę, odkrywając przed nim kolejne tajniki tej pięknej sztuki, nie zapominając przy tym o istotnych kwestiach, takich jak organizacja, marketing czy relacja z klientami. Choć daleko mi do face paintera i dla dobra ogółu lepiej żebym nigdy nikogo nie malował, to potrafię rozpoznać, kiedy przekazywana wiedza jest wartościowa. Drogi czytelniku, trzymasz w ręku potężny skarb, który popchnie Cię w kierunku spełniania się w Twojej pasji. Łap za pędzle i z pomocą tej książki wymaluj swoją karierę face paintera!" Bartosz Gembski, autor książek "Muzyka Mikrofon Akcja!" oraz "Świetny Mikołaj" "Solidna dawka wiedzy, którą polecam osobom, chcącym rozpocząć przygodę z profesjonalnym malowaniem twarzy. Książka przedstawia szereg istotnych aspektów sprzęt, charakterystykę pracy, relacje z klientem. Wszystko to zostało poparte faktycznym doświadczeniem i okraszone rozwiązaniami sprawdzonymi w boju." Artur Błaszczyk, instruktor face paintingu, właściciel marki ABART Bodypainting [empik.com]

Wybitna artystka, ikona performansu, której udało się dotrzeć z często kontrowersyjnymi dziełami do szerokiego grona odbiorców, także spoza kręgów koneserów sztuki współczesnej. Doświadczyłam wolności absolutnej - czułam, że moje ciało nie zna ograniczeń, że ból nie ma żadnego znaczenia, że nic się nie liczy - i to mnie upoiło. W 2010 roku zdarzyło się coś niezwykłego - ponad 750 tysięcy ludzi ustawiło się w kolejce do nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, by wziąć udział w trwającym w sumie ponad 700 godzin performansie Mariny Abramović - usiąść naprzeciw niej i nawiązać z nią milczące porozumienie. Córka partyzantów, bohaterów drugiej wojny światowej, dorastała w Jugosławii rządzonej przez Titę. Mimo że zdążyła zdobyć międzynarodowy rozgłos i wyjść za mąż, wciąż mieszkała z matką, która kontrolowała ją i stawiała surowe ograniczenia. Nic nie zdołało jednak poskromić jej nienasyconej ciekawości świata, pragnienia kontaktu z ludźmi ani specyficznego, bałkańskiego poczucia humoru, którymi przesycone są jej życie i sztuka. Opowieść Mariny, poruszająca, pełna przygód i po prostu zabawna, to historia jej wyjątkowej kariery artystycznej związanej z poddawaniem ciała ekstremalnym próbom strachu, bólu, wyczerpania czy zagrożenia w dążeniu do emocjonalnej i duchowej przemiany, to także historia zgoła operowego romansu i dwunastoletniej współpracy artystki z performerem Ulayem - związku, który dobiegł dramatycznego końca na Wielkim Murze. [lubimyczytac.pl]

Pole zainteresowań naukowych pisma stanowią teoretyczne i historyczne zagadnienia sztuk plastycznych, multimediów, filmu, dramatu i muzyki. Kolejne tomy mają charakter zbiorowych prac monograficznych. Podejmowane są w nich zagadnienia istotne z punktu widzenia współczesnej sztuki w powiązaniu aktualnymi zagadnieniami rozważanymi na gruncie nauk humanistycznych (np. globalizacją, posthumanizmem, cyberkulturą, zagadnieniami nowej wspólnoty itp.). Pismo jest rocznikiem. Publikuje teksty autorów polskich z większości ośrodków naukowych. Dążymy do uwzględniania prac młodych badaczy. Zamieszczanych jest też wiele artykułów autorów zagranicznych, np. z Anglii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Słowenii, Ukrainy.

PERFORMATIVE ASPECTS OF ART The concept of performativity has been usually evoked in the discussions on the philosophy of language and the reflection on theatre and performance art. However, in recent years there have been some attempts to broaden its scope. The theoretically inclined researchers have been working out the main assumptions of the aesthetics of performativity. These are claimed to include the challenging of the boundaries of artistic disciplines, and emphasizing the active role of the recipients, for whom the art works become events developing in consequence of their actions. Besides those attempts to grasp the theoretical consequences of “the performative turn”, one should also note some very interesting practical analyses, employing the theory in the discussion on concrete works from different domain of art. It appears that one can discover transformational potential, focus on change rather than just existence, even in the domains traditionally regarded as “artifactual” (painting, sculpture, installations). The planned volume of “Art Inquiry” will be devoted to the reflection on both directions of expansion of the concept of performativity. We would like the authors to consider its general significance for aesthetics and for the theory of various domains of art. We also hope that they will show the changes occurring when its unique perspective is adopted in the discussion on both theatre, paratheatrical experiments, and film, and the domains which have traditionally emphasized the role of the artistic artifact. The title of this volume invites questions about the possible scope of performativity and its kinds. PERFORMATYWNE ASPEKTY SZTUKI Zagadnienie performatywności podejmowane było najczęściej w rozważaniach z zakresu filozofii języka oraz w refleksji nad teatrem i sztuką performance. W ostatnich latach zauważyć można jednak próby jego rozszerzenia. Z jednej strony zmierzają one do wypracowania założeń estetyki performatywności. Wśród jej cech wskazywane jest kwestionowanie granic poszczególnych dziedzin artystycznych, zaakcentowanie aktywnej roli odbiorców, dla których utwory stają się wydarzeniami rozwijającymi się w wyniku ich działań itd. Oprócz prób sformułowania teoretycznych konsekwencji „zwrotu performatywnego” zauważyć można także bardzo interesujące konkretne analizy polegające na uwzględnieniu właściwych dla niego założeń przy rozważaniu dokonań z różnych obszarów sztuki. Okazuje się, że nawet w obszarach twórczości uważanych tradycyjnie za „wytwórcze” (malarstwo, rzeźba, instalacja) odkryć można aspekty transformacyjne, zakładające nie trwanie, a przemiany. W najnowszym tomie „Art Inquiry” przewidywane jest rozważenie obu zasugerowanych wyżej obszarów ekspansji idei performatywności. Z jednej strony rozważone mają być jej ogólne konsekwencje dla estetyki i teorii różnych dziedzin sztuki. Z drugiej, pokazane zmiany występujące, gdy właściwy dla niej punkt widzenia zostanie uwzględniony zarówno w obszarze refleksji teatralnej, parateatralnej, filmowej, jak w dziedzinach, w których tradycyjnie akcentowano rolę wytwarzanego przedmiotu (dzieła). Tytuł tego tomu ma właściwie charakter pytania o możliwy zakres performatywności i jej odmiany.