Zarządzanie procesowe jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym podejściem do zarządzania, zalecanym przez teoretyków i praktyków, a często warunkującym pozyskanie uprawnień, certyfikatów oraz różnych form pomocy finansowej. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z tego, że sprawność procesów warunkuje poprawność funkcjonowania organizacji oraz wpływa na jej konkurencyjność rynkową. Jest również niezbędnym elementem wprowadzania zmian i usprawnień w organizacji, w tym również wdrażania i modernizowania systemów informatycznych. Podręcznik prezentuje całościowe podejście do znaczenia procesowego postrzegania organizacji. W rozdziale pierwszym zostały przedstawione podstawy teoretyczne i metodyczne podejścia procesowego w zarządzaniu organizacją. W rozdziale drugim pokazano, w jaki sposób efektywnie identyfikować i modelować procesy w organizacji. Rozdział trzeci i czwarty zostały poświęcone odpowiednio doskonaleniu i optymalizacji procesów, jako metodom doskonalenia oraz optymalizacji funkcjonowania całej organizacji. W rozdziale piątym pokazane zostało, jak wykorzystać analizę procesów do projektowania i wdrażania systemów informatycznych. Warto tutaj dodać, że prawidłowa informatyzacja organizacji musi pozostawać w ścisłym związku z jej funkcjonowaniem procesowym, o ile ma być celowa, użyteczna i zasadna. Na końcu każdego rozdziału głównego zostały umieszczone pytania oraz zadania powtórzeniowe. Mają one na celu nie tylko utrwalenie wiedzy zawartej w każdym rozdziale, ale przede wszystkim jej przemyślenie, a często również pogłębienie w oparciu o różnego typu materiały źródłowe, których szeroki wybór został zaprezentowany w bibliografii podręcznika.

Sprawność infrastruktury krytycznej państwa i dostępność usług kluczowych warunkują poczucie bezpieczeństwa obywateli, zadowolenie społeczne, suwerenność państwa oraz sprawność działania podmiotów administracji publicznej. Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i dostępność usług kluczowych w Polsce zapewniane są przy istotnym wparciu administracji publicznej, m.in. w ramach procesów Planowania Cywilnego i Zarządzania Kryzysowego. Warunkiem koniecznym skuteczności podejmowanych działań jest sprawny mechanizm wymiany informacji dotyczących zagrożeń, na które podatne są obiekty infrastruktury krytycznej zapewniające dostępność usług kluczowych dla społeczeństwa. Obecnie obserwuje się: – brak wspólnego sytemu pojęciowego umożliwiającego efektywną wymianę informacji między podmiotami odpowiedzialnymi za ochronę infrastruktury krytycznej i dostępność usług kluczowych, – brak metodyki zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej umożliwiającej określenie charakterystyki dowolnego obiektu infrastruktury krytycznej i podejmowanie działań eliminujących lub łagodzących skutki zdarzeń niekorzystnych, – brak metodyki modelowania dostępności usług kluczowych, – brak modelu umożliwiającego ocenę stopnia przygotowania organizacji do realizacji zadań narzuconych przepisami prawnymi, – mnogość dokumentów, w których określa się wymagania w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej. [wydawca]