Intencją przedkładanej monografii jest zwrócenie uwagi na grupy osób w Polsce, którym szczególnie trudno wejść na rynek pracy i/lub utrzymać się na nim. Do nich należą osoby starsze, po 50. roku życia, kobiety (przede wszystkim powracające na rynek pracy po okresie dezaktywacji związanej z opieką nad dzieckiem), niepełnosprawni, osoby o niskich kwalifikacjach zawodowych, często długotrwale bezrobotne czy też zamieszkujące na obszarach o niskim poziomie rozwoju gospodarczego, w tym na obszarach wiejskich. Osoby te najczęściej zasilają populację biernych zawodowo. Dlatego też szczególnym wyzwaniem w polityce rynku pracy w Polsce jest podjęcie działań na rzecz integracji grup defaworyzowanych na rynku pracy, a zarazem zagrożonych wykluczeniem społecznym, w szczególności poprzez ich aktywizację zawodową. Aktywizacja lub reaktywizacja wymienionych grup społecznych jest też bardzo ważna z punktu widzenia zwiększania wskaźnika zatrudniania w Polsce, który kształtuje się na poziomie 59,3% (w 2010 roku) i znacznie odbiega od zaplanowanego poziomu w strategii Lizbońskiej (70% na koniec 2010 roku) czy też Europa 2020 (75% w 2020 roku). Niniejsza monografia składa się z trzech części: W części pierwszej (Makroekonomiczne i regionalne determinanty sytuacji na rynku pracy) zwrócono uwagę na czynniki determinujące sytuację na rynku pracy, takie jak: kryzys gospodarczy, stosowane instrumenty w polskiej polityce rynku pracy, wykorzystywane fundusze strukturalne UE w kontekście tworzenia nowych miejsc pracy, poziom rozwoju gospodarczego w układzie regionalnym i lokalnym. Część druga (sytuacja grup defaworyzowanych na rynku pracy) poświęcona jest nakreśleniu obecnej sytuacji grup defaworyzowanych na rynku pracy, zwracając szczególną uwagę na osoby po 50. roku życia, kobiety, młodzież, nastoletnie matki, osoby w wieku niemobilnym czy też niepełnosprawne. Ostatnia część trzecia (Działania na rzecz integracji społecznej) zawiera propozycje działań na rzecz integracji społecznej w Polsce poprzez aktywizację zawodową. Przedstawiono w niej znaczenie partycypacji pracowniczej w kontekście integracji społecznej, elastycznych form pracy i organizacji czasu pracy jako rozwiązań sprzyjających zatrudnieniu osób z grup defaworyzowanych na rynku pracy, znaczenie wdrożenia i upowszechniania idei flexicurity z punktu widzenia kształtowania polityki zatrudnienia w Polsce, dobre praktyki związane z wykorzystaniem funduszy strukturalnych UE, czy też środków Banku Światowego, w aktywizacji zawodowej rolę ekonomii społecznej, kształcenia ustawicznego oraz wspierania kapitału intelektualnego młodzieży jako form przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu czy instrumentów odnoszących się do aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych. Monografia powstała dzięki wieloletniej współpracy Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych w Warszawie, Komitetem Nauk o Pracy i Polityce Społecznej PAN, Wydziałem Ekonomii Zarządzania Uniwersytetu w Białymstoku i osób współpracujących z tymi instytucjami. Podstawowym założeniem publikacji jest udostępnienie zainteresowanym doświadczeń osób i instytucji pracujących nad poznaniem i oceną funkcjonowania rynku pracy, z myślą, że te doświadczenia zainspirują do dalszych badań nad procesem doskonalenia gospodarki zasobami pracy w XXI wieku, zwłaszcza w kontekście lepszego wykorzystania defaworyzowanych grup społecznych. Ryszard Horodeński Cecylia Sadowska-Snarska.

Celem autorów tej publikacji jest prezentacja wyników badań, analiz i nowych koncepcji związanych z szeroko rozumianymi zagadnieniami pracy, aktywności zawodowej i społecznej wybranych grup ludności, edukacji oraz bezpieczeństwa socjalnego i zatrudnienia. W części pierwszej (Zasoby pracy - potencjał i możliwości jego wykorzystania) zwrócono uwagę na nową kategorię rynku pracy - NEET (ang. not in employment, education or training) - jej skalę, dynamikę. Jest to jeden z najważniejszych obecnie problemów społecznych, który wymaga szybkiej i zdecydowanej interwencji zarówno w UE, jak i na poziomie większości państw członkowskich. Pokazano także na przykładzie pięciu największych miast w Polsce, jak niekorzystne zmiany demograficzne wraz z dokonującymi się równolegle przemianami gospodarczymi niosą znaczące konsekwencje dla rynku pracy. Część drugą publikacji (Potencjał osób starszych) poświęcono zagadnieniom aktywnego udziału w życiu społeczno-gospodarczym osób starszych. Punktem wyjścia rozważań stała się koncepcja aktywnego starzenia się i jej rozwój w realiach polskich. Wzrost udziału osób starszych w populacji na całym świecie zmusza do przeobrażeń w sferze życia społecznego i gospodarczego. Wobec starzenia się ludności szczególnego znaczenia nabrała aktywizacja zawodowa. Uznano, że kluczem do sprostania wyzwaniom związanym ze wzrostem udziału osób starszych w społeczeństwie jest "aktywne starzenie się", a ważną platformą wspierającą ten proces jest satysfakcjonujące życie zawodowe. [ksiegarnia.ipiss.com.pl]

Ranga i złożoność zmian występujących na rynku pracy wymaga systematycznego ich diagnozowania. Aby dokonać oceny tych zmian, należy zbadać ich zgodność z prawidłowościami rozwoju społeczno-gospodarczego, uwzgledniając w szczególności aspekty społeczne. W opracowaniu podjęto to wyzwanie i dokonano analizy dylematów rynku pracy, wiążących się z podejmowaniem decyzji zarówno na szczeblu makroekonomicznym, jak i mikroekonomicznym. Książka dobrze wpisuje się w międzynarodową dyskusję teoretyków i praktyków rynku pracy dotyczącą jego przyszłego kształtu, adekwatnego do zmian demograficznych i społeczno-gospodarczych. Mamy nadzieję, że wnioski i rekomendacje zaprezentowane w publikacji pozwolą państwu skuteczniej interweniować na rynku pracy i efektywniej wykorzystywać publiczne środki. [wydawnictwo]

Zmiany uwarunkowań wykonywania zadań zawodowych jako efekt gospodarki 4.0 skłaniają do refleksji nad charakterem pracy ludzkiej, której rezultaty w dużej mierze zależą od wsparcia technologicznego. Pojawiają się pytania o zasady współpracy urządzeń technologicznych z człowiekiem, której jakość mogą determinować kwestie związane z zakresem wsparcia technologicznego, komunikowaniem się, bezpieczeństwem danych czy zaufaniem w sytuacji podejmowania decyzji. Wykorzystywanie nowych technologii wymusza również adaptację pracowników do nowych zadań. Procesy dostosowawcze wymagają wyposażenia pracowników w nowe umiejętności dzięki szkoleniom, mentoringowi, a także stwarzaniu warunków do uczenia się w miejscu pracy.[marszalek.com.pl].