W walce konkurencyjnej na współczesnych rynkach globalnych efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw jest uważane za jedno z głównych źródeł przewagi konkurencyjnej firm. Stała się ona obszarem badań na początku lat 80. XX wieku i od tego czasu pozostaje nieprzerwanie przedmiotem gruntownych analiz na gruncie zarówno ekonomii, jak i nauk o zarządzaniu. Przyjęcie we współczesnym biznesie perspektywy przeniesienia konkurencji z poziomu firm na płaszczyznę rywalizacji łańcuchów dostaw sprawia, że to właśnie zarządzanie łańcuchem dostaw jest uważane za jedno z podstawowych źródeł przewagi konkurencyjnej w XXI wieku, szczególnie w przypadku przedsiębiorstw funkcjonujących w globalnej przestrzeni gospodarczej. Liderami biznesu stają się firmy, które stosują zaawansowane działania planistyczne w celu opracowania strategii łańcucha dostaw zorientowanej na umiejętność wychodzenia naprzeciw zmianom w popycie i oczekiwaniach klienta, redukcję kosztów, zapewnienie pełnej przejrzystości w łańcuchu oraz radzenie sobie z ryzykiem zewnętrznym, coraz częściej przybierającym formę zagrożeń kryzysowych o charakterze ogólnoświatowym. Choć wszystkie prezentowane tu rozdziały nawiązują do tytułu publikacji, to podejście ich Autorów różni się jednak znacząco w odniesieniu nie tylko do interpretacji oraz identyfikacji samych źródeł przewagi konkurencyjnej, lecz także podjętych prób wpisania ich w ramy zarządzania współczesnymi łańcuchami dostaw. Wynika to m.in. z odmiennego podejścia do analizowanych zagadnień wśród instytucji, które reprezentują Autorzy, specyfiki prowadzonych przez nich badań czy też indywidualnego sposobu postrzegania wskazanej problematyki.[wydawnictwo.sgh].