Czasy kiedy muzyka w filmach Clinta Eastwooda odgrywała rolę nikłą lub po prostu kompletnie jej nie było najwyraźniej na dobre minęły. Nijakie partytury Lennie’go Niehausa zastąpiły delikatne utwory samego reżysera lub jego syna i Michaela Stevensa. Sięgając po "Invictusa" można już śmiało przywoływać z pamięci wyraziste motywy przewodnie z "Gran Torino" czy "Listów z Iwo Jimy", budowanie za pomocą muzyki atmosfery w "Oszukanej" - niezależnie czy ścieżkę dźwiękową pisze Clint czy Kyle z Michaelem wpisują się one w pewne muzyczne uniwersum o właściwych sobie instrumentach i stylu. Podobnie rzecz ma się z "Invictusem", tutaj jednak pojawia się mała rewolucja. Piosenki nie są niczym nowym w owym muzycznym uniwersum filmów Eastwooda, ale "Invictus" proponuje coś niezwykłego. Ta ścieżka opiera się na piosenkach. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby były to piosenki rozmaitych twórców zaprzęgnięte w służbę filmowi, co często się przecież dzieje, tutaj jednak mamy doczynienia z piosenkami napisanymi wyłącznie na potrzeby filmu lub specjalnie dla niego zaaranżowanymi i stanowiącymi samą esencję muzycznej ilustracji. W przypadku ścieżki dźwiękowej do filmu nie będącego musicalem jest to swego rodzaju novum. Płytę otwiera "9,000 Days" w wykonaniu zespołu Overtone i Yollandi Nortjie, te głosy będą słuchaczowi towarzyszyć przez całą ścieżkę. Overtone, zespół rodem z Południowej Ameryki, który pod swoje skrzydła wzięła żona Clinta, ma przyjemne boysbandowe brzmienie. Yollandi Nortjie ładnie z nimi współgra, dołączając czyste, delikatne dźwięki. Całość utrzymana jest w charakterze łagodnego, melodyjnego popu i tak rzecz się ma z kolejnymi piosenkami. Gdzieniegdzie dołączane są afrykańskie elementy, ale mają one raczej charakter ornamentu dostosowanego do przyzwyczajeń zachodniego słuchacza. Zdarza im się nawet, jak w "The Crossing", brzmieć nieco fałszywie. Nawet piosenki oparte na tradycyjnych melodiach z regionu zostały przygładzone tak, by ich przyswojenie nie stanowiło żadnego kłopotu. Kto więc poszukuje soundtracku z prawdziwie afrykańskimi rytmami, raczej niech po "Invictusa" nie sięga. [muzykafilmowa.pl]