Makbet-Sztuka jest archetypiczną opowieścią o niebezpieczeństwach związanych z żądzą władzy i zdradą przyjaciół. Obecny jest w niej wątek charakterystyczny dla średniowiecznego moralitetu: główny bohater ulega pokusie władzy, następuje jego stopniowy upadek moralny, aż do zbrodni, która pociąga za sobą kolejne, nie mija go jednak kara - traci wewnętrzny spokój i poczucie sensu życia. Otello-Dowódcą weneckiej armii jest Maur Otello, który poślubia Desdemonę. Demoniczny Jago, rozczarowany swymi niespełnionymi nadziejami, zaczyna podsuwać Otellowi myśl o zdradach Desdemony. Zarzuty są bezpodstawne, ale Jago umiejętnie roznieca zazdrość Otella. Na konsekwencje nie trzeba długo czekać. Szczery i bezpośredni Otello, dręczony nieustannymi podejrzeniami, nie wierzy w wierność Desdemony. Dusi żonę, po czym popełnia samobójstwo. Jago, którego wina wychodzi na jaw, zostaje ukarany. Otello jest dramatem dość nietypowym w dorobku Szekspira; jest jednowątkowy, a charakterystyczne dla autora są konstrukcje wielowątkowe, nie zawiera elementów kosmicznych, które tworzą specyficzną atmosferę dzieł twórcy. Otello, arcydzieło konstrukcji, stanowi znakomite studium dramatycznych, wielkich uczuć - niepohamowanej zazdrości (Otello) i paranoicznej żądzy zemsty (Jago). Poskromienie złośnicy- Bogaty mieszczanin z Padwy, Baptista Minola, ma dwie córki - starszą, pełną złości i humorów, nieznośną Katarzynę oraz jej młodszą siostrę, Biankę, piękną i dobrze ułożoną. Bianka ma licznych wielbicieli, którzy pragną pojąć ją za żonę. Stary Minola stawia jednak warunek - wyda za mąż młodszą córkę dopiero wtedy, gdy męża znajdzie starsza.[lubimyczytac.pl].