Deep Purple - brytyjska grupa rockowa. Jeden z pierwszych i najbardziej wpływowych zespołów grających hard rock. Grupa powstała w 1968 początkowo w składzie Ritchie Blackmore (gitara), Jon Lord (organy Hammonda), Chris Curtis (perkusja i wokal). Jednak niedługo w zespole nastąpiły znaczące zmiany kadrowe. Z pierwotnego składu pozostali tylko Jon Lord i Ritchie Blackmore, a do nich dołączyli: Ian Paice (perkusja), Rod Evans (wokal) oraz Nick Simper (gitara basowa). W tym okresie grupa nosiła jeszcze nazwę Roundabout, dopiero po kilku miesiącach zmienioną na Deep Purple. Po pewnym czasie muzycy zdecydowali, że Rod Evans nie pasuje do Deep Purple i w 1969 zastąpił go Ian Gillan. Nazwa Deep Purple była pomysłem Ritchiego Blackmore'a i pochodziła od nazwy piosenki autorstwa Nino Tempo & April Stevens, (wykonywał ją Bing Crosby), a którą lubiła śpiewać babcia Blackmore'a. Początkowo grupa grała typowy rock głównego nurtu, inspirowany dokonaniami Vanilla Fudge. Pierwsze dwa albumy, choć nieźle sprzedające się w USA, pozostały niezauważone w Wielkiej Brytanii. W 1970 zespół spróbował swych sił w repertuarze progresywnym, nagrywając koncert na orkiestrę i grupę rockową. To niewątpliwie interesujące dzieło przysporzyło mu legiony fanów, lecz było zaledwie epizodem w muzycznym rozwoju. Prawdziwa sława grupy rozpoczęła się w roku 1970, kiedy to skrystalizował się skład i ostatecznie wykształciło brzmienie. Oparte ono było na rozbudowanych solówkach gitarowych i organowych, złożonych z melodyjnych riffów oraz częstych imitacjach, charakterystycznym śpiewie i solidnie grającej sekcji rytmicznej. Deep Purple znalazło złoty środek pomiędzy prostym brzmieniem ówczesnego hard rocka, a nieco pretensjonalnym rockiem progresywnym. Z lat 1970 - 1973 pochodzą najlepsze nagrania grupy i większość jej przebojów (m. in. "Smoke on the Water", "Highway Star", "Lazy", "Space Truckin", "Pictures of Home"). W roku 1976 zespół się rozpadł. Od 1984 roku pojawia się znów w różnych składach, ciągle ciesząc się sporą popularnością. Nagrywają album "Perfect Strangers", który natychmiast staje się bestsellerem. Niestety, niedługo po reaktywacji znów powstaje konflikt na lini Gillan-Blackmore i w wyniku tego w 1989 roku klasyczny wokalista zostaje zastąpiony przez Joe Lynn Turnera znanego z Rainbow. Jednak jego kariera w zespole nie była długa. W 1990 r. nagrał z Purplami album "Slaves & Masters" i po tournee opuścił zespół po to, aby w 1992 znów zastąpił go Ian Gillan. W takim składzie Deep Purple nagrali "The Battle Rages On". Podczas trasy promującej owy krążek (mniej więcej w połowie) Blackmore stwierdził, że nie wytrzyma już dłużej z Gillanem i postanawia opuścić zespół. Na dokończenie tournee "wynajęty" został Joe "Satch" Satriani, jednak nie mógł on zostać dłużej w zespole, gdyż zajęty był solowym projektem. Ostatecznie w 1994 roku purpurowi zatrudnili Steve'a Morse' jako gitarzystę i wytrwał on w zespole do dziś. W 2002 roku Jon Lord postanowił ostatecznie oddać się karierze solowej i opuścił Deep Purple, a jego miejsce zajął klawiszowiec znany nam m.in. z Rainbow, Black Sabbath czy Whitesnake - Don Airey. [gandalf.com.pl]