Monografia przedstawia wyniki badań nad rozwiązaniami architektonicznymi oraz charakterystycznymi cechami współczesnych szpitali specjalistycznych w Europie, w kontekście rozwoju medycyny oraz technologii. Tło badawcze stanowi intensywny rozwój medycyny, przyczyniający się do powstawania specjalizacji medycznych oraz pierwszych szpitali specjalistycznych. Szybki rozwój technologii z XXI wieku wpływa na wszystkie aspekty naszego życia, także na medycynę oraz szpitale. Choroby cywilizacyjne stanowią coraz większy problem współczesnego społeczeństwa. Te czynniki oraz zmiana w podejściu do pacjenta, jaka zaszła na przełomie ostatnich dekad, prowadzą do przemian, które zachodzą w szpitalach. Wymagane są także coraz bardziej innowacyjne rozwiązania oraz elastyczność nowych budynków, które będą mogły ewoluować i dostosowywać się do przyszłych zmian. Analizując historię medycyny, należy stwierdzić, że początki większości specjalizacji medycznych oraz szpitali specjalistycznych, jakie znamy w obecnej formie, sięgają XIX i XX wieku. Są one dość młode, a intensywny rozwój wielu z nich nastąpił w 2. połowie XX wieku. Z tego względu istnieje niewiele publikacji o architektonicznych aspektach szpitali specjalistycznych. Badaniem objętych zostało łącznie 80 obiektów z 18 krajów Europy. Reprezentowały one 10 różnych specjalizacji medycznych. Badaniu podlegały rozwiązania architektoniczne, urbanistyczne, ekologiczne oraz projektowe zastosowane w danych szpitalach. Celem badań było określenie, w jaki sposób wyraża się nowoczesność w projektach współczesnych szpitali specjalistycznych, przedstawienie europejskich kierunków ich projektowania, a także wykazanie związków ich formy i funkcji z konkretną specjalizacją. W monografii wykazano, iż rozwój specjalizacji medycznych oraz rozprzestrzenianie się niektórych chorób cywilizacyjnych doprowadziły do konieczności budowy szpitali specjalistycznych o nowej formie architektonicznej. Na podstawie badań powstała typologia współczesnych szpitali specjalistycznych. Wykazano także różnice w kształtowaniu szpitala w zależności od prowadzonej specjalności, a także cechy wspólne badanych obiektów niezależnie od profilu świadczonych usług. Zauważono także dużą rolę Evidence-Based Design. Praca wykazała, iż ewolucja architektury szpitali jest wyrazem rozwoju medycyny sensu stricto. [nota wydawcy]