Jeśli się odnajdziemy kotku

245874

Książka

W koszyku

oceń

Jeśli się odnajdziemy kotku / Wioletta Sawicka. - Warszawa : Prószyński i S-ka, 2015. - 407, [1] strona ; 20 cm.

Autor

Sawicka Wioletta (pisarka)

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Matki i córki Rodzina Małżeństwo Rozstanie Teściowie

Gatunek

Powieść obyczajowa

Instytucja: Prószyński Media

Kontynuacja losów bohaterów "Wyjdziesz za mnie, kotku?" i "Będzie dobrze, kotku".

W cyklu: Wyjdziesz za mnie, kotku? ; Będzie dobrze kotku ; Jeśli sie odnajdziemy kotku.

Po rozstaniu z Patrykiem Anna nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji. Ciężko było jej odejść, ale jeszcze ciężej ponosić konsekwencje odejścia, bo przecież są dzieci, którym zburzyła stabilizację. Teściowa oskarża ją o egoizm, psują się też relacje z przybraną córką, Mają. Anna jest rozdrażniona, cierpi na bezsenność, czuje się winna. Jednak mimo że wciąż kocha Patryka, nie potrafi mu zaufać. Tak samo jak nie potrafi wybaczyć ojcu. Patryk wyjeżdża na Śląsk, aby w pracy szukać zapomnienia. W tym świecie pogubionych dorosłych pojawia się córeczka Małgosi - chichot złośliwego losu, który położy na drodze do szczęścia bohaterów jeszcze niejedną niespodziankę. Czym byłoby zdobywanie szczytów bez mozolnej wspinaczki na górę? Nie w szczycie cel, ale w drodze, którą trzeba pokonać, by go osiągnąć. Czasem wyboistą, usianą kamieniami, naszymi błędami, ale warto ją przejść, by poznać najgłębszy smak miłości. [lubimyczytac.pl]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 9

Egzemplarze w opracowaniu (1 egz.)

Recenzje:

Co w niej znajdziemy? Wszystko! Miłość, zdradę, śmierć i szczęście, czyli? Prawdziwe życie.
Z ogromną przyjemnością czytałam tę część serii. Sięgnęłam po nią niezwłocznie po skończeniu „Będzie dobrze, kotku” i cieszyłam się ze swojego szczęścia, że miałam ją na półce. Dziwiłam się tylko, dlaczego tak późno się za cały ten cykl zabrałam. Kolejne perypetie Anny i Patryka wcale nie były nudne. Były pełne wzlotów i upadków, (...)

Jeśli się odnajdziemy, kotku a więc zakończenie trylogii z kotkiem Wioletty Sawickiej.
W tej części naszych bohaterów Annę i Patryka czeka seria trosk i niepowodzeń oraz trudne pytanie czy pomimo przeciwności losu odnajdą się i będą szczęśliwi.
Anna zmęczona ciągłą zazdrością i nieufnością męża postanawia dać sobie czas na przemyślenia i odpoczynek od siebie. Jednak taka decyzja, gdy ma się dzieci również ich dotyczy i nie jest wcale łatwa. (...) Maja postanawia pozostać z ojcem, a mały Adaś mieszka z mamą. Anna zmaga się również z nienawiścią i ogromnym żalem do Andrzeja oraz wrogością teściowej, która to synową obwinia o całe zło.
Również losy Gosi i Witka są dramatyczne, gdyż kobieta wyrzeka się swojej córeczki. Do tego praca w redakcji nie jest wcale tak wspaniała jak mogło się wydawać, czyli jednym słowem nieszczęścia chodzą parami.
Anna pomimo rozstania z mężem nie jest szczęśliwa, z nim jest źle, a bez niego jeszcze gorzej. Jakże mądre są tu słowa ojca Patryka "Jestem z pokolenia, w którym zepsute rzeczy się naprawiało, a nie od razu wyrzucało, jak teraz. Czasem taką naprawą dla związku jest czasowe separatio....Wszystko zależy od tego, do czego oboje dążą. Jeśli ku byciu razem, lepszemu poznaniu, zrozumieniu tej drugiej polówki, to pokonają kryzys. Nawet największy." Czy Ani i Patrykowi uda się naprawić ich związek, czy wyjdą z tego kryzysu silniejsi? Czy pojawi się ktoś trzeci, kto zachwieje ich związkiem? Czy Anna wybaczy ojcu i będzie jego ukochaną Muszelką? Przeczytajcie sami.
Książka jak i dwie poprzednie części jest świetna. Najlepiej to jak jest napisana opiszą krótkie, a jakże trafne słowa autorki "unikała zawiłych zdań i kwiecistego stylu. Pisała tak, jak czuła, po prostu z głębi serca" . Moim zdaniem to właśnie jest największą zaletą tej jak i pozostałych książek autorki.
Autorka pokazuje nam całą gamę uczuć jaka dotyka bohaterów, od smutku i zniechęcenia poprzez złość i nienawiść aż po łzy szczęścia. Przecież właśnie takie emocje towarzyszą nam każdego dnia, takie sytuacje jak przedstawione mogą spotkać nas samych i przez to są one nam bliskie. Ta historia uzmysławia nam również jak cenne są relacje z najbliższymi oraz jak łatwo stracić coś istotnego, a za to jak trudno to później odnaleźć na nowo.
Jest jednak pewna wada tej powieści, a mianowicie że kończy ona niestety serię z kotkiem - wielka szkoda, gdyż polubiłam ich bardzo.
Jeśli zaczynacie czytać pamiętajcie, że może się przydać paczka chusteczek - zwłaszcza przy czytaniu listu Andrzeja do Anny, dla mnie jeden z najbardziej wzruszających momentów.
Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję autorce i zapraszam Was do polubienia profilu autorki Wioletta Sawicka Pani Wiolu w zapowiedzi na okładce widziałam, że pracuje Pani nad kolejną książką czekam niecierpliwie - przeczytam z przyjemnością, zgłaszam się w ciemno na pierwszego ochotnika Wszystkie użyte w recenzji cytaty są fragmentami "Jeśli się odnajdziemy, kotku"