á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Autorka, norweska dziennikarka, dotarła do Afganistanu w 2001 roku po upadku reżimu talibów. Postanowiła napisać o tym kraju reportaż, pokazać go z dobrej strony i z tej gorszej. W tym celu zaprzyjaźniła się w Kabulu z Sułtanem Chanem, (...) erudytą i księgarzem, który przez lata stał na straży kulturalnego dziedzictwa swojej ojczyzny, ale dla swoich bliskich był tyranem, panem życia i śmierci. Sułtan zaprosił dziennikarkę do swojego domu, aby mogła lepiej poznać członków jego licznej rodziny. Wysłuchała wiele smutnych, ale też i radosnych opowieści o życiu, o wojnie, o sytuacji kobiet muzułmańskich, o zaręczynach, ślubach, pogrzebach.
Podczas, gdy Asne Seierstad obserwowała życie rodziny księgarza, ten jeździł po kraju i próbował uratować książki, które ocalały. Opracował nawet podręczniki dla dzieci, gdyż te, które do tej pory obowiązywały, nie nadawały się do użytku. Na przykład zadania matematyczne wyglądały tak : „Mały Omar ma jednego kałasznikowa z trzema magazynkami. W każdym magazynku mieści się dwadzieścia kul. Omar wystrzelił dwie trzecie kul i zabił sześćdziesięciu niewiernych. Ilu niewiernych zabił jedną kulą?” Dziennikarka opisała wiele sytuacji z codziennego życia. Opowiedziała o zdjęciach ślubnych na tle domu podziurawionego pociskami, o pobiciu przez braci młodej dziewczyny, która odważyła się usiąść na ławce z chłopakiem, o karach cielesnych dla chłopca, który nie wiedział czy Bóg ma oczy...
Gorąco polecam ten porywający reportaż o tragedii narodu, który wciąż żyje nadzieją. es