O bibliotece

252722

Książka

W koszyku

oceń

O bibliotece / Umberto Eco ; z wł. przeł. Adam Szymanowski. - Warszawa : Świat Książki, 2007. - 47 , [1] s. ; 19 cm.

Autor

Eco Umberto (1932-2016). Szymanowski Adam (1938-2001). Tł.

Forma i typ

Książki

Temat

Bibliotekarstwo

Odczyt wygłoszony w 1981 r. z okazji 25-lecia Biblioteki Miejskiej w Mediolanie. Cele i funkcje biblioteki, biblioteka jako przygoda i jako... koszmar użytkownika, erudycja, precyzja i humor właściwe autorowi "Imienia róży". Słynny włoski profesor, wielki miłośnik wygodnych bibliotek i tropiciel bibliotecznych absurdów utrudniających życie uczonemu, opowiada o swoich ulubionych księgozbiorach i z humorem przedstawia dziewiętnastopunktowy "wzorzec złej biblioteki". Pochwała wiedzy zgromadzonej przez człowieka i... swobody krążenia między półkami. [lubimyczytac.pl]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Planeta 11

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Biblioteka - Magazyn (1 egz.)

Filia nr 2

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Wokół książki (1 egz.)

Filia nr 4

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 0 (1 egz.)

Filia nr 5

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 0 (1 egz.)

Filia nr 9

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 00 (1 egz.)

Filia nr 12

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 02 (1 egz.)

Filia nr 13

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 0 (1 egz.)

W związku z remontem filia nr 13 będzie nieczynna do odwołania. Przepraszamy za utrudnienia.

Filia nr 16

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 0 (1 egz.)

Filia nr 18

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 02 (1 egz.)

Strefa uwag:

Tyt. oryg.: De bibliotheca

Recenzje:

Niewielka książka, właściwie książeczka, pięknie wydana, zawiera odczyt wygłoszony 10 marca 1981 roku z okazji dwudziestopięciolecia Biblioteki Miejskiej w Mediolanie, mieszczącej się w Palazzo Sormani.
Umberto Eco zaczyna od przytoczenia fragmentu „Biblioteki Babel” Jorge Luisa Borgesa, w którym biblioteka jest porównana do wszechświata. Następnie autor pisze o funkcjach bibliotek zmieniających się na przestrzeni lat, od gromadzenia zwojów i woluminów, (...) przepisywania, ukrywania, chronienia, odnajdywania do umożliwienia czytania książek.
Proponuje też dziewiętnastopunktowy wzorzec złej biblioteki. W tym fikcyjnym modelu Eco z humorem roztacza wizje bibliotekarzy uważających czytelników za wrogów, nierobów i złodziei, zniechęcających do wypożyczania, pokazuje bibliotekę jako miejsce nieprzyjazne. Po tym żartobliwym wywodzie przechodzi do przedstawienia dwóch bibliotek, które lubi, w Yale i w Toronto. Podkreśla to, że można tam mieć swobodny dostęp do regałów, spędzić w niej cały dzień, wypić kawę, coś zjeść, czytać gazety. Pisze, że wtedy „biblioteka staje się przygodą”. Niestety swobodny dostęp czytelników do półek naraża bibliotekę na kradzieże książek, na ich niszczenie.
Eco pisze też o kserokulturze, jednak te uwagi wydają się już dziś w dobie Internetu i smartfonów trochę nieaktualne.
Z kolei propozycje kursów uczących szacunku dla książki i sposobu korzystania z książek są jak najbardziej aktualne i na pewno warto by o takich pomyśleć.
Wydaje się dziś bardzo dużo książek, pojawiły się czytniki, audiobooki, są portale czytelnicze, np. lubimy czytać.pl, nakapanie.pl. Czytelnicy często przychodzą do biblioteki po już przygotowane dla nich, zamówione przez konto internetowe książki. Coraz rzadziej potrzebują porady bibliotekarza.
Jednak wiele uwag Umberta Eco ma, myślę, wymiar ponadczasowy. Pisze on o „bibliotece radosnej”, „na miarę człowieka”, łatwo dostępnej, przyjaznej, otwartej w dogodnych godzinach. Dzisiejsze biblioteki takie są, może nie we wszystkich można wypić proponowaną przez Eco „kawę ze śmietanką”, ale na pewno można w nich spędzić ciekawie wolny czas, uczestnicząc w spotkaniach z ciekawymi ludźmi, biorąc udział w konkursach, oglądając wystawy, dyskutując o książkach w ramach Dyskusyjnych Klubów Książki.
Takim przyjaznym miejscem jest moja biblioteka, Powiatowa Biblioteka Publiczna w Sieradzu, do której wciąż wchodzę z radością i wychodzę też zadowolona, unosząc ze sobą kolejne książki. Jest wiele osób, „którym nieobcy jest szelest kartek” i które „łączy miłość do książek”.