Okres objęty badaniem to lata 2004–2018 (2019 w zależności od dostępności danych). Został on podzielony na dwa podokresy: 2004–2009 i 2010–2018 (2019), czyli lata przed kryzysem na rynkach finansowych i rozwijającego się kryzysu, przenikającego także do sfery realnej poszczególnych gospodarek, oraz lata wychodzenia z kryzysu, następującej stabilizacji i rozwoju gospodarki światowej. Za pierwszy rok badanego okresu przyjęto rok, w którym część poddanych badaniom krajów przystąpiła do Unii Europejskiej (Czechy, Polska, Słowacja, Węgry). Bułgaria i Rumunia stały się członkami Unii Europejskiej 1 stycznia 2007 roku, a Chorwacja 1 lipca 2013 roku. W przypadku tych krajów prezentacja danych od roku 2004 pozwala, w niektórych przypadkach, zaobserwować zmiany, jakie zaszły po przystąpieniu do Unii Europejskiej. Ograniczono się jednak do zwrócenia uwagi na zmiany w kształtowaniu się poszczególnych wskaźników ekonomicznych, gdyż prezentowany materiał statystyczny nie pozwala na przeprowadzenie głębszych analiz. W tabelach, w których przedstawiono średnie wartości dla Unii Europejskiej, traktowano Unię jako zrzeszającą wszystkie 28 krajów, niezależnie od tego, kiedy stały się jej członkami. Głównym celem pracy jest przedstawienie materiału statystycznego dotyczącego wybranych elementów gospodarki analizowanych krajów, opatrzenie go komentarzami i wyciągnięcie wniosków na temat kształtowania się w poszczególnych krajach zjawisk ekonomicznych opisywanych przez te dane. W związku z tym praca sytuuje się w empirycznym nurcie badań ekonomicznych. [wydawca]