Anioły jedzą trzy razy dziennie : 147 dni w psychiatryku

Książka

W koszyku

oceń

Anioły jedzą trzy razy dziennie : 147 dni w psychiatryku / Grażyna Jagielska. - Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2014. - 220, [3] strony ; 21 cm.

Autor

Jagielska Grażyna (1962- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Jagielska, Grażyna (1962- ) Osoby z zaburzeniami psychicznymi Polska

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia

Dziedzina i ujęcie

Psychologia Medycyna i zdrowie

Instytucja: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak

Poznaj tajemnice, o których nie mówimy nawet najbliższym. Autorka głośnej "Miłości z kamienia" przełamuje kolejne tabu. Grażynę Jagielską przez lata paraliżował strach. Żyła problemami męża. Dla jego pasji poświęciła swoje życie. W końcu jednak musiała zawalczyć o siebie. Przeżyła własny "lot nad kukułczym gniazdem". Spędziła pół roku w szpitalu psychiatrycznym. Poznała kobiety, które tak jak ona długo udawały, że wszystko jest w porządku. Spotkała twardzieli, którzy musieli nauczyć się płakać. Była w miejscu, w którym można było wszystko. Nie wolno było jednego - kłamać. [lubimyczytac.pl]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia nr 2

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. Biografie (1 egz.)

Filia nr 5

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 616 (1 egz.)

Filia nr 6

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 929 (1 egz.)

Filia nr 9

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 616 (1 egz.)

Filia nr 12

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Pisane przez życie (1 egz.)

Filia nr 13

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 616 (1 egz.)

Filia nr 15

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. Historie prawdziwe (1 egz.)

Filia nr 18

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 929 (1 egz.)

Recenzje:

Trudno pisać o tej książce/pamiętniku pełnej autentycznych wspomnień z pobytu w szpitalu psychiatrycznym. Szczerość wyznań, dialogów, własnej zagubionej tożsamości - wszystko to wypełzając z pacjentki-Jagielskiej wchodzi w czytelnika, zagnieżdża się w nim, zaczyna tłumić duszę i wewnętrzny spokój. Trudno się oddycha, trudno też cieszyć się z własnego życia, nawet tego szaroburego, bo przecież zawsze weselszego od tego, (...)